De Aanslag - Harry Mulisch
Als eerste wil ik over dit boek zeggen, dat het mij heeft doen realiseren dat de Wereld Oorlog niet enkel een impact had op de mensen die er rechtstreeks mee te maken hadden. Hiermee bedoel ik de soldaten, de gevangenen, de commandanten, de vrouwen die alleen achter bleven, enzoverder. Dit boek heeft me met mijn neus op het feit geduwd, dat veel meer mensen dan enkel zij, hebben geleden en hebben afgezien. Ik denk dat dit boek dat wel bij meerdere mensen heeft gedaan.
De impact op mensen die anders dachten in die tijd, mensen die iets wilden veranderen, net zoals Take en Trees. Zij werden moeiteloos en zonder aarzeling afgemaakt of alleen achter gelaten, met enkel herinneringen aan wat goed was, aan wat ze lief hadden. Mensen die psychologisch ziek werden, zoals Fake, Take en misschien ook wel een beetje Anton zelf. Ze konden stuk voor stuk niet meer normaal functioneren in de maatschappij. In dit verhaal wordt heel mooi voorgesteld hoe mensen na de oorlog nog steeds mankementen vertoonden, door de gebeurtenissen, de gruwelijke dingen die ze hebben meegemaakt. Als lezer word je er heel erg attent op gemaakt, dat een oorlog niet enkel erg is voor de vechtende. Alle oorzaken en gevolgen van die oorlog, zelfs van kleine opstandjes of aanslagen, hebben een effect op heel de maatschappij, op alle mensen die er deel van uit maken.
Het verhaal is heel meeslepend en dit komt waarschijnlijk door de context waar het in ligt: de oorlog. Mensen weten dat oorlog iets slechts is, iets dat veel gevolgen draagt, iets dat erge dingen met zich meeneemt. Als het over zo'n grote emotiewaarde gaat, word je al sneller meegenomen in het verhaal. Want als we oorlog denken, denken we automatisch ook pijn. We kennen de gevoelens die er achter schuilen, wat het gemakkelijker maakt om ze ook te voelen.
Het boek toont de psychologische ontwikkeling van Anton. Hoe hij zijn ouders verloor, hoe hij Trees ontmoette (zonder te weten wie ze is), hoe hij verhuist en natuurlijk hoe hij met alles omgaat. Het inlevingsvermogen in dit boek is zeer groot, zoals ik in de vorige paragraaf al aanhaalde. Dit komt natuurlijk ook door de uitvoerige beschrijving van Anton's gedachten en de schrijfskills van de geweldige Harry Mulisch, maar ook door het meeslepende verhaal dat vertelt wordt in Anton's perspectief. In elk hersenspinsel en gevoel word je meegenomen. Je verlangt automatisch meer en meer naar antwoorden, net zoals Anton. Je krijgt verschillende emoties bij de vele personages, net zoals Anton die voelt.
Kortom, het verhaal heeft een pakkend effect. Je weet welke gevoelens er achter oorlog liggen, maar in dit boek kom je te weten dat de impact groter is dan vele mensen dachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten